در سکوت شب خانه زد فریاد
اما تو نشنیدی
دل به پایت افتاد آرزو کردم
بعد از تو عاقل نشوم
آشنای من، من غریبم بی تو
با خیابان ها من رفیقم بی تو
بعد تو عمراً من دگر عاشق نشوم
تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ
بغض تو سینه خداحافظ
گم شد در قلبت عشق بی ثمرم
عشق بی خانه خداحافظ
اشک بی شانه خداحافظ
باز افتاد در کوی غم ها گذرم
چیدی گلم را از باغی
که داشت آلوده عشق میشد
شاخه عشقت را در قلبم
سوزاندی ولی خشک نمیشد
از تمام آرزوهایم
باغ بی برگ مانده برایم
دور شدی تو برای همیشه
مانده ام باز با غصه هایم
تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ
بغض تو سینه خداحافظ
گم شد در قلبت عشق بی ثمرم
عشق بی خانه خداحافظ
اشک بی شانه خداحافظ
باز افتاد در کوی غم ها گذرم
In the silence of the night, the house cried out
But you didn't hear
My heart fell at your feet. I wished
I wouldn't be wise after you
My acquaintance, I'm a stranger without you
With the streets, I'm my friend without you
After you, I'll never love again
You left, the moon and the mirror, goodbye
The hatred in your chest, goodbye
My fruitless love was lost in your heart
Love without a home, goodbye
Tears without a shoulder, goodbye
I passed through the alley of sorrows
You picked my flower from a garden
that was becoming polluted with love
You burned the branch of your love in my heart, but it wouldn't dry
You walked away from all my dreams
The garden remained leafless for me
You are gone forever
I am left with my sorrows
You left, the moon and the mirror, goodbye
The hatred in your chest, goodbye
In your heart, my fruitless love
Love without a home, goodbye
Tears without a shoulder, goodbye
I have fallen again in the alley of sorrows